مجمع عمومی سالیانه فدراسیون کشتی در حالی با حضور معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش و جوانان برگزار شد که گزارش 15 ماهه فدراسیون حاکی از مظلوم بودن این رشته در ورزش کشور است.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی، پس از پشت سر گذاشتن تعطیلی تحمیلی به ورزش به دلیل شیوع ویروس کرونا و به تعویق افتادن یکساله بازی های المپیک و رقابت های جهانی در اکثر رشته های ورزشی، ورزش دنیا برای حضوری موفق در المپیک توکیو، کار خود را آغاز کرد و این درحالی بود که بسیاری از کشورهای مطرح و قدرتمند در دنیای ورزش کار خود را از مدت ها قبل آغاز کرده بودند.

فدراسیون کشتی تمام تلاش خود را کرد تا این وقفه ی تحمیلی در ورزش ایران، در کشتی به درازا نکشد و با برگزاری هرچه زودتر اردوها و مسابقات خود در شرایط بسیار سخت قرنطینه، بتواند از آبروی ورزش ایران در دنیا دفاع کند.

البته این انتظاری بود که نه تنها مسئولان بلکه همه ی مردم عزیز ایران از کشتی داشتند، چراکه قدمت افتخارآفرینی های کشتی در میادین المپیک، جهانی و بازی های آسیایی به چندین نسل باز می گردد و کشتی گیران بار دیگر می بایست همانند پیشینیان خود یادآور خاطرات خوب ورزش ایران در المپیک می بودند.

از سوی دیگر با توجه به در پیش بودن المپیک 2024 پاریس، کشتی کشور وظیفه ی دیگری بر عهده دارد و آن هم مهیا کردن نسلی تازه نفس برای حضور در این رقابت هاست، تا این رشته ی ملی، مذهبی و تاریخی ایران، بتواند بار دیگر مقابل مردم ایران سربلند باشد.

بدین جهت فدراسیون کشتی با تدوین برنامه های فنی اقدام به برگزاری رقابت های داخلی و بین المللی و اعزام تیم های خود در رشته های آزاد و فرنگی و در رده های سنی مختلف به مسابقات برون مرزی کرد. 46 اعزام تیم های ملی به رقابت های بین المللی، قهرمانی آسیا، جهانی و المپیک و کسب 265 مدال شامل 119 مدال طلا، 69 مدال نقره و 77 برنز حاصل تلاش کشتی گیران کشورمان در این مسابقات بود.

این درحالی بود که از مجموع 7 مدال کسب شده توسط ورزشکاران کشورمان در المپیک توکیو، کشتی با 4 مدال شامل 1 مدال طلا، 1 مدال نقره و 2 مدال برنز، رشته ای بود که بیشترین سهم کسب مدال را در این رقابت ها داشت و سه مدال دیگر نیز توسط رشته های تیراندازی، کاراته و وزنه برداری کسب شد.

افتخارآفرینی کشتی در حالی در المپیک توکیو دوباره تکرار شد که این رشته ی ملی در تاریخ حضور ورزش ایران در کل بازی های المپیک، با کسب 47 مدال شامل 11 مدال طلا، 15 مدال نقره و 21 مدال برنز، توانسته است دو سوم از کل مدال های کسب شده توسط کاروان ورزشی ایران را به خود اختصاص دهد.

البته پس از کشتی وزنه برداری ایران نیز در مجموع 20 مدال المپیک را کسب کرده است اما با نگاهی به المپیک توکیو و عملکرد ورزشکاران این رشته ی قدیمی و پرافتخار در ایران شاهد این هستیم که عدم حمایت لازم و رسیدگی به آن، دچار افت شده است.

اما دو مدالی که توسط کاراته بعنوان اولین و آخرین بار حضورش در المپیک و تیراندازی بدست آمده، کمی آمارهای قبلی ورزش کشور در المپیک ها را تحت شعاع قرار داده چرا که به جز کشتی که توانسته به هر سختی و مشقتی گلیم خود را از آب بیرون بکشد، رشته تکواندو که در دهه های اخیر، عملکرد مثبتی در المپیک ها داشت، نتوانست مدالی کسب کرده و انتظارات را برآورده کند.

از موضوع عملکرد ورزش ایران و کشتی در المپیک توکیو که گذر کنیم، به رقابت های قهرمانی کشتی جوانان جهان در روسیه می رسیم، کشوری که دهه ها است که حرف اول را در کشتی آزاد و فرنگی جهان می زند و کسب 5 مدال طلا، 1 مدال نقره و 1 مدال برنز جوانان آزادکار ایران که با قهرمانی آن ها در خاک روسیه همراه بود، می تواند نشانگر این باشد که اگر بتوانیم امکانات لازم را در اختیار جوانان با غیرت کشورمان بگذاریم، می توانند  واژه «ما می توانیم» را در تمامی نقاط جهان معنی کنند.

حضور پرقدرت تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران در رقابت های جهانی نروژ و کسب 7 مدال طلا، 3 مدال نقره و 3 مدال برنز و بازگشت دوباره تیم های ایران بر روی سکوی قهرمانی، یک رکورد جدید در تاریخ کشتی کشور از نظر کسب مجموع مدال طلا در رقابت های جهانی محسوب می شود که این نیز نشانگر عزم جدی و راسخ فدراسیون کشتی برای بازگشت دوباره این ورزش اصیل ایرانی به روزهای اوج خود است.
وقتی حمایت کافی به درستی انجام گیرد و برنامه ها ریزها نیز به صورت منظم اجرا شود، نتیجه ی آن نباید چیزی جز قهرمانی بانوان آلیش کار ما در رقابت های کشتی کلاسیک و کشتی آزاد با کمربند در قرقیزستان باشد، کشوری که خود را مدعی قهرمانی جهان می داند، و بانوان ورزشکار کشورمان نیز نشان دادند که اگر حمایت لازم از آن ها انجام گیرد، به خوبی می توانند واژه« ما می توانیم» را معنی کنند.

اینکه رئیس فدراسیون کشتی که خود از قهرمانان المپیک و جهان محسوب می شود، از برنامه و کار فنی حرف می زند، یعنی اینکه فدراسیون کشتی برای پیشبرد اهداف و کارهای خود طبق سند توسعه ی 8 ساله، نیازمند برگزاری مسابقات داخلی، بین المللی، اعزام تیم ها به رقابت های برون مرزی و برگزاری اردوها است. بنابراین برگزاری 21 رقابت داخلی، 8 مسابقه بین المللی، رقابت های لیگ برتر کشتی و میزبانی از 93 اردوی آماده سازی تیم های ملی در رده های سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان در دو رشته آزاد و فرنگی و همچنین تیم های آلیش بانوان و آقایان توسط فدراسیون کشتی بیانگر صحبت های رئیس آن است.

علیرضا دبیر در مجمع عمومی سالیانه کشتی بعنوان یک کشتی گیر پیشکسوت مطالبی را عنوان کرد که شاید از درک برخی از مدیران ورزشی ما خارج باشد، چراکه باید طعم سختی را کشیده باشید تا بتوانید تصمیم درست را بگیرید و به همین دلیل بود که این قهرمان اسبق به دنبال فراهم کردن زیرساخت ها و شرایط تمرینی و اقامتی مناسب برای اعضای تیم های ملی بود و در این راه نسبت به نوسازی خانه های کشتی و احداث امکانات رفاهی برای کشتی گیران گام برداشت.

رئیس فدراسیون کشتی در راهی قدم گذاشت که شاید نه وظیفه ذاتی یک رئیس فدراسیون بود و نه کسی از آن این توقع را داشت که انجام دهد. اما به راستی چه چیزی باعث می شود که با این همه زحمات، سختی ها و هزینه های بسیار، وی به دنبال حفظ شأن، اعتبار و جایگاه کشتی و کشتی گیران است. دبیر می توانست مانند سایر روسای فدراسیون ها همصدا با دیگران شود و منتظر اینکه کسی برایش کاری انجام دهد، اما نه، اینجا کشتی است و اگر کشتی گیر باشید می دانید که باید تمام زندگی خود را وقف آن کنید و عاشق باشید.

شاید در میان بحث و جدل های پیش آمده بین رئیس فدراسیون و معاون قهرمانی وزارت ورزش و جوانان و هیاهوی ایجاد شده در مجمع عمومی فدراسیون کشتی که عصر شنبه برگزار شد این موضوع مغفول ماند که فدراسیون کشتی در سال 1400 بیش از 131 میلیارد تومان عملکرد مالی داشته که تنها یک سوم آن از سوی وزارت ورزش و جوانان بوده و بودجه ی ورزش کشور تنها می تواند یک سوم از نیازهای اصلی ورزش اول کشور را برطرف کند.

بهرحال با توجه به شرایط اقتصادی و هزینه های بالا، کشتی کشور در سال جاری حداقل نیاز به 160 میلیارد تومان، دارد تا بتواند برنامه های فنی خود که شامل برگزاری اردوها، مسابقات، اعزام ها و تکمیل زیرساخت هاست را اجرا کن، اینجا نیز شاید کمتر از یک سوم این عملکرد مالی، بودجه وزارت ورزش است که آن هم از کشتی کشور دریغ شده است.

نمی دانیم وقتی از عدالت حرف می زنیم واقعا منظورمان چیست، اینکه کشتی 112 مدال آور جهانی و المپیک دارد و نزدیک به 300 مدال را در ویترین قهرمانی های خود جا داده شاید بزرگتر از آن باشد که در دید برخی مدیران بگنجد. البته غصه ی پردرد کشتی را نباید به سایر رشته های ورزشی گره زد، چراکه چانه ی ورزش کشور را کوچک گرفته اند و شاید درد کشتی بیشتر از سایر رشته ها به چشم آید.