امید آرامی گفت: هدف اصلی ام کسب مدال طلای المپیک پاریس و شادی دل مردم ایران به ویژه استان محروم سیستان و بلوچستان است.

امید آرامی قهرمان وزن 60 کیلوگرم رقابت های بین المللی کشتی فرنگی جام تختی در گفت و گو با روابط عمومی فدراسیون کشتی با بیان این مطلب افزود: هدفم از حضور در کشتی قهرمانی در المپیک است و برای آن زحمت زیادی کشیده ام.

وی در مورد شروع کشتی خود گفت: اهل زابل استان سیستان و بلوچستان هستم و زیر نظر عباس آرامی پسرعموی خود تمریناتم را آغاز کردم، جا دارد از وی تشکر ویژه کنم که شرایطی که در یک استان محروم زندگی می کنیم و نسبت به سایر استان ها هم از نظر فضای تمرینی و هم از نظر امکانات محروم هستیم اما در نوجوانان قهرمان کشور شدم و در ادامه در سال 2016 و در رقابت های جهانی نوجوانان در گرجستان به مدال طلا دست پیدا کردم.

آرامی در مورد اینکه چرا پس از این مدال در رده های بعدی صاحب مدال نشد و امسال موفق شد که مزد زحماتش را در جام تختی بگیرد گفت: در نوجوانان وزنم 42 کیلوگرم بود و به خاطر تغییر وزن در جوانان و در ادامه در رده ی امید نتوانستم آنطور که باید در وزن خود جا بیافتم.
وی افزود: البته رباط صلیبی پای خود را نیز عمل جراحی کردم که خود آن نیز من را از کشتی دور کرد اما با توجه به اینکه زحمت زیادی کشیده بودم تا در کشتی موفق شوم، انگیزه ام را از دست ندادم و تمام تلاشم را کردم و در این راه باید از محمد بنا سرمربی سابق تیم ملی و حسن رنگرز سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی که کمک های خوبی به من کردند نیز قدردانی کنم.

آرامی در مورد اهداف خود گفت: پس از رقابت های جام تختی، در اختیار کادر فنی هستیم در وزن من مهدی محسن نژاد نیز حضور دارد که از کشتی گیران خوب است، ضمن اینکه پویا ناصرپور که صاحب مدال نقره جام تختی شد نیز کشتی گیر بسیار خوبی است. البته باید بگویم که شرایط تیم ملی کشتی فرنگی به گونه ای شده است که در هر وزن چند کشتی گیر خوب و طراز اول داریم و این باعث یک رقابت سازنده شده و قطعا در این رقابت همه رشد می کنند و به نفع تیم کشتی فرنگی کشورمان است.

این کشتی گیر اهل زابل استان سیستان و بلوچستان در مورد حمایت های هیئت کشتی از کشتی استان گفت: خوشبختانه با آمدن آقای نبی دهمرده کشتی سیستان جان تازه ای به خود گرفت و شاهد این هستیم که در تمامی رده های سنی کشتی گیران سیستان و بلوچستان صاحب مدال شده اند و جا دارد که از زحمات ایشان قدردانی ویژه کنم.

وی ادامه داد: از حمایت های آقای دهمرده می توانم به کمک ایشان به من برای حضور در تمرینات کشتی در استان های صاحب کشتی کنم. ایشان در سال 99 مبلغ 75 میلیون تومان بابت رهن منزل برای من در شهر قائمشهر به حساب آقای بهمن طیبی واریز کردند و وی نیز یک خانه برای من رهن کرد تا من بتوانم در تمرینات مجموعه ورزشی کشتی که در آن تمرین می دهد حضور پیدا کنم. البته هزینه های مکمل و سالن بدنسازی که ماهیانه یک تا دو میلیون تومان می شد را پرداخت کردم و در مورد هزینه کلاس تمرینی نیز آقای طیبی گفتند که نیازی نیست.
البته من شاید کمتر از 10 ما در آن خانه بودم و در این مدت نیز در اردوهای تیم ملی شرکت کردم و شاید حدود 4 تا 5 ماه و تقریبا 60 جلسه تمرینی در کلاس آقای طیبی شرکت کردم و پس از آن با توجه به اینکه حریف تمرینی نداشتم ترجیح دادم که به شهر آمل بروم.

آرامی با گلایه از بهمن طیبی تصریح کرد: متأسفانه وقتی خواستم مبلغ 75 میلیون تومان را از آقای طیبی بگیرم تا در آمل خانه ای رهن کنم، ایشان گفتند که شما به باشگاه بدهکاری و همچنین به شما تمرین دادم، در حالی که من در کلاس عمومی و در کنار سایر کشتی گیران تمرین کردم و هزینه های باشگاه را هم داده بودم. ما از سر رفاقت و اینکه کشتی ورزش پهلوانی و جوانمردی است پول را به آقای طیبی به جهت رهن خانه در قائمشهر دادیم اما ایشان گفت که شما خانه را اجاره کرده اید و این پول را بابت اجاره گرفته ام و در آخر هم فهمیدم که این خانه متعلق به غلام طیبی است که به نظرم نام پدر بهمن طیبی نیز غلام است.

این کشتی گیر استان سیستان و بلوچستان تصریح کرد: واقعا متأسفم من یک کشتی گیر از یک منطقه محروم کشور هستم که با حمایت رئیس هیئت کشتی و کمک مالی وی ساکن قائمشهر شدم، واقعا در سال 99 با 75 میلیون می توانستم یک خانه ای به مراتب بهتر از خانه ای که آقای طیبی در اختیار من گذاشت تهیه کنم اما اعتماد ما در واقع کار دستمان داد و پس از چند بار پیگیری هنوز هم نتوانستم پولم را بگیرم
آرامی تصریح کرد: در حال حاضر با 30 میلیون تومان رهن و ماهی یک و نیم میلیون تومان اجاره یک خانه در آمل گرفته ام و در تمرینات حسن حسین زاده و قاسم رضایی شرکت کردم، آن ها درخواست هیچ پولی از من نکردم و هزینه شرکت در کلاس ها هم رایگان است و هرچه در کشتی پیشرفت هم کردم بابت حضور در کلاس های این دو عزیز بوده است.

وی ادامه داد: اگر این مطالب را تا به حال عنوان نکردم به دلیل این بود که من خجالتی و مأخوذ به حیاء هستم اما به من ظلم شد و پس از 3 سال باید حقایق را بگویم خیلی زنگ زدم و پیگیری کردم اما نتیجه نداد.

آرامی در پایان خاطرنشان کرد: از تمامی مربیانی که برای من زحمت کشیدند تشکر می کنم، هدف من کسب مدال و افتخارآفرینی برای کشورم است و امیدوارم که با کمک خدا و استفاده از دانش کادر فنی تیم ملی و انجام تمرینات منظم به این هدف برسم.